သတိကိုယ္႕စိတ္ကို ကိုယ္သိ ......အပိုင္း၄

ကုိယ္႕စိတ္ကို ကိုယ္သိျပီးေတာ႕ သေဘာထားမွန္ေအာင္ ျပင္နိုင္သူဟာ လူသားရဲ႔ အရည္အခ်င္း. စြမ္းရည္သတၱိ ျဖစ္ပါတယ္။ animals ေတြဟာ ကိုယ္႕စိတ္ကုိ ျပန္မၾကည္႕နိုင္ပါဘူး.။ ျပင္လဲမျပင္နိုင္ဘူး။ လသားေတြသာလ်င္ သိျပီးျပင္နိုင္တဲ႔သတၱ၀ါေတြပါ။ ဒါေၾကာင္႕ ဒီအရည္အခ်င္းကို ထိထိေရာက္ေရာက္သံုးနိုင္ရင္ လတေယာက္အေနနဲ႔ ျဖစ္နိုင္တဲ႔ အဆင္႕ျမင္႕မားတဲ႔သူ ျဖစ္လာမယ္။
ကိုယ္႕စိတ္ကိုကို္ယ္ သိလာတဲ႔အခါ စိတ္ကိုပူေလာင္တဲ႔ ေလာဘေတြ ဒါသေတြ မာနေတြ မနာလို၀န္တိုစိတ္ေတြ ပါးသြားပါတယ္။အဲဒီအခါမွာ စိတ္က အင္မတန္ ခ်မ္းသာလာမယ္။ ကိုယ္႕ကုိကုိယ္လဲဘဲ ပိုခ်စ္လာမယ္ ပုိျပီးေတာ႕ေလးစားလာမယ္။ယံုၾကည္႕မွဳေတြပိုရွိလာတယ္။အသိလဲေတာ္ေတာ္ျမင္႕မားလာပါတယ္။ယံုၾကည္
လာလို႕ ပိုျပီးေလးစားလာတယ္။
အသိေတြ ျမင္႕လာလို႕ တခုခုကိုစဥ္းစားရင္ ပိုျပီးေတာ႕ မွန္မွန္ကန္ကန္စဥ္းစားနိုင္တယ္။ တခုခုကိုဆံုးျဖတ္မယ္ဆိုရင္လဲ မွန္ကန္စြာ ဆံုးျဖတ္နိုင္တယ္။ ျပီးေတာ႕ဘာလုပ္လုပ္ စိတ္ပါလက္ပါလုပ္တယ္။စိတ္၂ ခြျဖစ္တာနည္းလာတယ္။ပင္ပမ္းမွာလဲမေၾကာက္ေတာ႕ဘူး။တည္ျငိမ္တဲ႔စိတ္ဟာ ထက္ေနတဲ႔ ဓားနဲ႔တူပါတယ္။ တရားသတိနဲ႔ ေနတဲ႕ အေလ႕အက်င္႕နဲ႔ မ်ားတဲ႔သူ. ကိုယ္႕စိတ္ကိုကိုယ္ကာင္းေကာင္းသိတဲ႔သူ၊ ေစတနာမွန္တဲ႔သူ၊ ရိုးသားတဲ႔သူ၊တကုိယ္ေကာင္မဆန္တဲ႔သူေတြဟာဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုလြယ္လြယ္ကူကူ မွန္မွန္ကန္ကန္ ခ်နိုင္ပါတယ္။ သတိနဲ႔ေနတဲ႔သူဟာ အေရးမၾကီးတဲ႔ ကိစၥေတြမွာ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔လဲ ျပႆနာမျဖစ္ေတာ႕ဘူး။အနိုင္လဲမယူေတာ႕ဘူး.အရွုံးလဲမေပးဘူး၊ကိုယ္႕စိတ္ဓာတ္ အဆင္႕အတန္းနိမ္႕က်မဲ႔ ကိစၥေတြကိုမလုပ္ေတာ႕ဘူး။အနိုင္အရွံုးမရွိတာကို လြတ္လပ္တာလို႕ယူဆပါတယ.္။ စိတ္ဓာတ္အင္အားေတြကို အေကာင္းဆံုးေနရာမွာသံုးတယ္ဆိုတာ အသိေတြ ျမင္႕မားလာတာဘဲ။ သတိနဲ႔ေနတာမ်ားေလေလ လူၾကီးဆန္ေလျဖစ္လာမွာပါ။ ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ျပန္ေမးၾကည္႕ပါ ကေလးဆန္ခ်င္သလား လူၾကီးဖန္ခ်င္သလားဆိုတာ အေျဖက ဘာထြက္လာမွာလဲ၊ သတိလြတ္တာနဲ႔တျပိုင္နက္ ကိေလသာေတြသင္ျပီ ကိေလသာေတြ သင္ျပီဆိုတာနဲ႔ အေမွ်ာ္အျမင္မရွိေတာ႕ဘူး.။ကေလးဆန္သြားျပီ. ေရရွည္ကို မျမင္ေတာ႕ႈဘူးေနာ္။ေန႕စဥ္ အခ်ိန္မေရြး သတိကပ္ျပီးေတာ႕ ေနတဲ႔အက်င္႕ေလးကိုၾကိဳးၾကိဳးစားစားစိတ္ပါလက္ပါ လုပ္ၾကည္႕ရင္ဘဲ အသိေလးေတြ ရင္႕က်က္လာပါတယ္။သေဘာထားမွန္တဲ႔သူ  သေဘာထားၾကီးတဲ႔သူျဖစ္လာမယ္။ဘ၀ကိုအဓိပါၸရွိ၇ွိ ေနနိုင္သူျဖစ္လာမယ္။ေနရတာေပါ႕ပါးလာမယ.္။
သည္းမခံနိုင္ရင္ အမွားမ်ားတာကိုး  အမွားတခုခုမွားျပီးဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ ဒီအေၾကာင္းကို တအံုေႏြးေႏြးနဲ႔ စဥ္းစားရျပီ ပိုပင္ပမ္းလာတယ္ေနာ္။ဒါေၾကာင္႕ သတိနဲ႔ေနတဲ႔အက်င္ကို လုပ္ၾကည္႕ပါ။သတိရွိလာရင္ ဘ၀ဟာရွင္းလာတယ္ ရိုးလာတယ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲပ ဘ၀ေတြဟာ မရိုးဘူးေနာ္။ ရွုပ္ေထြးေနပါတယ္။ စိတ္ရွုပ္ေထြးေနသမွ် ဘ၀ဟာလဲ မသာယာေတာ႕ဘူး  စိတ္ရွင္းရင္ ဘ၀ကလဲ ရွင္းပါတယ္။ သတိမရွိရင္ ဘ၀ဟာ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးအၾကီးၾကီးျဖစ္လာမယ္ေနာ္။ လူေတြရဲပဘ၀ကိုၾကည္႕ရင္ သိပ္ရွုပ္ေထြးေနပါတယ္. အားလံုးဟာ ပရမ္းပရာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ေနာ္။ တခုခုလုပ္စရာရွိရင္လဲဘဲ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာမသိေတာ႕ဘူး ထင္ရာေတြလုပ္တယ္။ခဏခဏမွားလာတယ္..အဲဒီအမွားေတြေၾကာင္႕ ဒဏ္ခ်က္ေတြ ကိုျပန္ျပီးခံရတာပဲ။
personal ရွုေထာင္႕ေနမၾကည္႕ဘဲ သတိနဲ႔ သဘာ၀က်က် အေျခခံက်က် ၾကည္႕ရင္ ျပည္႕စံုတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖရွင္းနိုင္တယ္ အဲသလိုေျဖရွင္းနိုင္ရင္ ဘ၀မွာဒုကၡေတြ အမ်ားၾကီးနဲသြားတယ္ ဦးေဆာင္နိုင္သူ့ျဖစ္လာတယ္။ လူေတြဟာ ဘ၀ကိုစမ္းတ၀ါး၀ါးေနၾကတာမ်ားပါတယ္ မွန္းျပီးေတာ႕ လုပ္ၾကတာလဲမ်ားပါတယ္။ တခါတေလ ကိစၥတခုကိုလုပ္ခ်င္လြန္းလို႕လုပ္တယ္ လုပ္ျပီးေတာ႕ ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ႔ အခါမွ မလုပ္ခ်င္ေတာ႕ဘူး။ တခုခုလိုခ်င္တယ္ဆိုျပီးေတာ႕ ရေအာင္ လုပ္တယ္။ ရျပီးခါမွ မလိုခ်င္ေတာ႕ျပန္ဘူး၊အဲလိုေတြျဖစ္တာေတြက မ်ားပါတယ္။ တရားအားထုတ္တဲ႔သူက်ေတာ႕အဲလိုမဟုတ္ေတာ႕ဘူး ကိုယ္တခုခုလုပ္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္႕စိတ္ကို႕ကိုယ္ ျပန္ၾကည္႕ႈတယ္ ။အက်ဳိးစီးပြါးလိုခ်င္လို႕လား   ဂုဏ္လိုခ်င္လို႕လား သူမ်ားအထင္ၾကီးတာ လိုခ်င္လို႕လား.ၾကြားခ်င္လို႕လား ေရရွည္လုပ္နိုင္လားစတဲ႔  ေမးခြန္းေတြကို ကိုယ္႕ကိုကိုယ္ျပန္ေမးတယ္။ အဲဒီေတာ႕ မလုပ္သင္႕တာကို မလုပ္ေတာ႕ဘူး  လုပ္သင္႕တာဘဲလုပ္တယ္။မျဖစ္နိုင္တာကိုမလုပ္ေတာ႕ဘူး။ တရားအားထုတ္တဲ႔ သူေတြဟာ စိတ္ရွည္တယ္ ဇြဲေကာင္းတယ္ လြယ္လြယ္နဲ႔ စိတ္မပ်က္ေတာ႕ဘူး so that တကယ္တန္ဖိုးရွိတဲ႔ အလုပ္ကို ေရရွည္ အျဖစ္ လုပ္တယ္ ။ဒါေၾကာင္႕ ေအာင္ျမင္မွဳ လည္းရတယ္။လူေတြမွာ အင္မတန္ စြမ္းအားၾကီးတဲ႔ power ေတြရွိၾကပါတယ္။အဲpower ေတြဟာ ကစဥ္႕ကရဲျဖစ္ေနပါတယ္။တခုခုဆိုရင္ ေလးေလးနက္နက္ထားျပီးထားျပီး တကယ္စြဲျမဲစြာ လုပ္ၾကည္႕ၾကစမ္းပါ. ေအာင္ျမင္လာတာေတြ႕ရပါမယ္။သတိေကာင္းေနရင္ ဘယ္သူမွ ကိုယ္႕ကို လႊမ္းမိုးနိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ကိုယ္႕စိတ္က တည္ျငိမ္ေအးခ်င္တယ္ ေလးနက္ခိုင္ခံ႕တယ္ ဆိုရင္ တဖက္လူက  ရာထူးၾကီးခ်င္ၾကီးေနမယ္ ဓနအားျဖင္႕ ၾကီးခ်င္ၾကီးေနမယ္ but သူက လႊမ္းမိုးလို႕မရပါဘူး......so that သူမ်ားလႊမ္းမိုးတာမခံခ်င္ရင္ တည္ၾကည္ခံ႕ညားမွဳရွိေအာင္ သတိနဲ႔ ေနလိုက္ၾကစမ္းပါ.....လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဘ၀ကို DOING နဲ႔ဘဲတိုင္းတာၾကတာပါ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းကလဲ ဒီDoing ကိုဘဲအသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္။ သူက ဘာလုပ္ေနတာ သူက ဆရာ၀န္. သူက အင္ဂ်င္နီယာ၊ သူက တရားသူၾကီး၊ သူကေက်ာင္းဆရာ။သူက မန္ေနဂ်ာ။ သူက ဘာညာေပါ႕..စသျဖင္႕ ရာထူးအဆင္႕အတန္းကိုၾကည္႕ျပီးေတာ႕ တိုင္းတာၾကတယ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္ ။ဒီဒူး၀င္းတခုတည္းနဲ႔ ဘ၀ကိုတိုင္းတာတဲ႔သူေတြဟာ  DOING ကိုဘာမွမလုပ္နိုင္တဲ႔ အခ်ိန္မွာ သူ႕ဘ၀ေလးဟာတိုင္းတာစရာမရွိေတာ႕ဘူးေနာ္.သူ႕ဘ၀ဟာ အသံုးမ၀င္ေတာ႕ဘူး. အဓိပါၸမရွိေတာ႕ဘူးလို႕ခံစားရမယ္.....BEING ဆိုတဲ႔ တရားအားထုတ္မွဳ ကို လုပ္သြားရင္နဲ႔ DOING ဆိုတဲ႔ စား၀တ္ေနေရး ၊လူမွဳေရးအလုပ္ေတြပါလုပ္သြားေနရမယ္ေနာ္။ ဒီ၂ ခုကို ခြဲျပီးေတာ႕ မထားသင္႕ပါဘူး. အဲဒီလို Being နဲ႔ေနသြားရင္းနဲ႔ကို Doing လုပ္သြားတဲ႔သူဟာ အလုပ္ကိစၥေတြမွာလဲသူ႕အတြက္ ပိုျပီးအက်ဳိးရွိလာမယ္ ။သူတပါးအတြက္လဲ ပိုျပီးအက်ဳိးရွိလာမယ္. သူ႕တပါးထိခိုက္မဲ႔ ကိစၥေတြကို မလုပ္ေတာ႕ဘူး..............အားလံုးဘဲ ႏွလံုးစိတ္၀မ္းေအးခ်မ္းၾကပါေစလို႕ .......အပိုင္း ၅ သို႕ ေစာင္႕ေမွ်ာ္ရင္.........ေယာေျမ